De afdeling oogheelkunde doet me nog het meest denken aan een dorpje. De grote wachtkamer is het marktplein en van daaruit lopen er allemaal straatjes in een bochtig labyrint om elkaar heen. De inwoners hebben één ding gemeen, alle patiënten zitten daar met wijdopengesperde pupillen. Je komt het dorp niet in zonder dat er een lading pupilvergrotende druppels in je ogen gegoten wordt. Het schept een band. Tegenover me zit mevrouw Lens (echt waar, geen grap), witte broek, fleurige bloes, ze dept haar ogen omstandig en knoopt een praatje aan, het is me toch allemaal wat hè, ja, het is me allemaal wat.
Dokter T is de burgemeester van het dorp. Ik snap wel dat ze hem burgemeester hebben gemaakt, hij heeft de vriendelijkste ogen van allemaal. Dat lijkt me een handige eigenschap voor een oogarts.
Dokter T staart lang in mijn ogen, laveert innemend tussen wat optimistische mededelingen en wat minder optimistische. Ik knipper, veeg een traan weg, ik weet niet of het van de medicatie komt of dat het een verdriettraan is.
Van iemand, het gezegende mens dat ik was, die het ziekenhuis alleen maar kende vanuit de verte, dat gebouw achter de rotonde, ben ik nu de oogpatiënt. Voorlopig blijf ik onder controle, ik ken de weg inmiddels in de straatjes, weet in welke kamers welke apparaten staan, waar welke onderzoeken plaatsvinden. Het medische personeel groet me bij mijn voornaam.
'Het was heftig hè, vorige week,' zegt dokter T. Hij strijkt over zijn witte jas, leunt een beetje naar voren.
Ik ben moedig, heb er al een heleboel eerste keren opzitten sinds de diagnose. Ik reed alweer in mijn auto (dat mag), ben weer aan het werk, ging naar een museum, wandelde bij Blankwater. Soms is het even te veel, dan wil ik dat het stopt, dat ik weer, héél eventjes maar, alles kan zien. Maar dan ebt de paniek weg en gaat het weer.
'Ja, het was heel heftig,' zeg ik.
Dokter T knikt.
Vriendelijk ogen.

(Aan de buitenkant van mijn oog is niets te zien, alleen vanbinnen, je ziet het hooguit in mijn blik. De paperclips maakte ik van twee grote ijzeren buizen.)

ALTIJD AL EEN SHIRTJE VAN MIJ WILLEN HEBBEN?
DAT KAN NU!

Kom je eigen shirt of linnen tasje bedrukken tijdens het Vroege Vogels Festival!

Hoe?

Je neemt je eigen shirt/tas /kussenhoesje mee en kunt dan samen met mij en mijn team daar een lino-opdruk op maken. Mocht je je shirt vergeten zijn dan kun je er ter plekke een kopen.

Wat?

Ik neem 4 lino's mee waaruit je kunt kiezen: de spreeuw, Haassie, de vredesduif en Geluk is een vogel. Jij rolt in en drukt af. Na ongeveer een uurtje kun je je product ophalen en mee naar huis nemen. Zorg voor een (plastic) tas die wat vies mag worden, de inkt kan nog een beetje afgeven. Na het bedrukken zijn de shirts wasbaar op 30 graden.

Wanneer?

Zondag 28 september van 10.00 uur tot 15.00 uur. Ik ben vanaf ongeveer 10.00 uur aanwezig en het drukken kan tot ongeveer 12.30 uur.

Waar?

Fort Altena, Werkendam

Tickets?

Op het festival is vanalles te doen, onder andere Bibi Dumon Tak en Jurre Geluk zijn er, en Menno natuurlijk, er zijn lezingen, je kunt wandelingen doen, er zijn interviews etc. Kaarten koop je via de site van BNNVARA: www.bnnvara.nl/vroegevogelsfestival

Planning, expo's en beurzen waar je mijn werk kunt bekijken en aanschaffen:

Permanente expo GALLERY UNTITLED, Koningsveldestraat 14, Rotterdam

* 11-13 juli expo NORTH SEA JAZZ, Ahoy Rotterdam

* 28 september VROEGE VOGELS FESTIVAL, Fort Altena, Werkendam
(Meer info volgt)

*  4 oktober-29 maart deelexpo (verkoop) KOEKOEK, VOGELS IN DE KUNST, Stedelijk Museum Almelo

* 1-5 oktober  ART THE HAGUE 

* 6 oktober: start reservering JIJ BENT MIJN BEGIN via webshop

* 8-12 oktober AAF AMSTERDAM 

* 18-26 oktober DUTCH DESIGN WEEK 

* Eind oktober: verschijning JIJ BENT MIJN BEGIN

* 31 oktober: start expositie originele lino's Gallery Untitled Rotterdam

* 1 november: boekpresentatie + opening expositie ECI Roermond (open event)

* 8 november: opening expositie Treviso, Italië

* 16 november: event + opening Gallery Untitled Rotterdam (op uitnodiging)

* 21 november-10 december: HEXPOSITIE Weerstand, Roermond

Lieve mensen, het leven is een wispeltuur en wij nederige onderdanen hebben maar mee te bewegen.

Afgelopen maandag werd ik wakker met slecht zicht, een aangezien ik heel optimistisch ben aangelegd nam ik dat totaal niet serieus. Toen het na een paar dagen niet was verbeterd stuurde W me naar de huisdokter, die me vervolgens met gillende spoed naar het ziekenhuis dirigeerde. Daar werd ik volledig lekgestoken, infusen werden ingebracht, duizend spoedonderzoeken, ik werd in een MRI-buis geschoven en er vlogen hele akelige termen om mijn oren. 

Inmiddels heb ik de uitslag. Ik heb een infarct gehad aan mijn rechteroog en ik heb daardoor blijvend gezichtsverlies. De komende twee maanden zal blijken of het nog iets gaat bijtrekken maar waarschijnlijk is het dit voor de rest van mijn leven: een grote doffe muur in mijn gezichtsveld ter grootte van drie kwart van mijn oog.
Ik ben ontzettend opgelucht dat het niet de acute sterf-uitslag is die ik in mijn hoofd heb liggen bedenken de afgelopen dagen maar ik moet hier wel even van bijtrekken.

Mijn webshop is dan ook vanaf nu gesloten. Mijn werk staat even op een laag pitje, al werk ik achter de schermen, in nauw contact met mijn uitgever, wel door aan de laatste dingen rondom mijn nieuwe boek. Dat gaat gewoon verschijnen in oktober. Heb je een vraag die echt niet kan wachten dan kun je me mailen: octaviewolters@gmail.com. 

WEGENS PERSOONLIJKE OMSTANDIGHEDEN IS DE WEBSHOP GESLOTEN